Iedere borderliner is anders, het zijn net mensen!
Borderline manifesteert zich hier voornamelijk richting mezelf (lage eigenwaarde, automutilatie) en richting vriendjes. Ik heb me nooit erg misdragen richting familie en vrienden mede door de lage eigenwaarde en verlatingsangst. Ik was te bang om ze kwijt te raken.
Voor mezelf ben ik nooit erg lief geweest behalve sinds kort. Ik was promiscues en nam teveel drugs en feestte graag. Dit hoort ook wel een beetje bij pubertijd natuurlijk, maar dit is ook de tijd dat borderline zich manifesteert meestal. Ik heb geautomutileerd, teveel gegeten, te weinig gegeten. Alles om te proberen mezelf te verdoven of niet zo in uitersten te belanden. Dit is tegenwoordig een stuk minder, als ik me echt niet onder controle kan houden, dan neem ik een kalneermiddeltje en dan ga ik pitten of in bed lezen. Beats running around like some headless chicken.
In relaties ben ik ook echt een trut geweest, mijn huidige vriend is perfect om hiermee om te gaan. Hij laat zich niet snel uit het veld slaan en is vocaal genoeg om mij een spiegel voor te houden alx ik me weer misdraag. Mijn vooruitgang heb ik echt heel erg te danken aan hoe hij ermee omgaat. Bordies zijn pro in het idealiseren en dan weer figuurlijk uitkotsen van mensen die ze liefhebben. Die emoties kunnen zich zo snel afwisselen, dat je het zelf soms niet meer volgt. Ik snap ook niet waarom ik dit voel want het gebeurt op de meest onredelijke momenten terwijl vriendje gewoon helemaal niets fout doet. Hier hoop ik echt aan te werken op herapie.
Last but not least, mijn lage zelfbeeld heeft ervoor gezorgd dat ik last heb van sociale fobie in belangrijke situaties. In vriendenkring heb ik hier minder last van en bij nieuwe mensen wel wat meer maar niet problematisch. In werksfeer of als ik belangrijke instanties moet bellen zorgt dit wel voor problemen. Ik functioneer niet 100% als ik werk, mijn angst voor bazen of collegas zorgen dat ik me niet volledig inzet, mijn irrationele gedachtes de overhand nemen en dat ik het gewoon verpest voor mezelf. Ik heb nooit een baantje volgehouden, het langste was 1 maand kfc en een half jaar inbound bellen voor een heel tof project, maar toen ik outbound moest verkopen ging het mis, kreeg ik de eerste (en enigste) angstaanval die ik heb ooit heb gehad en is mijn contract niet verlengd.
Dit laatste wil ik echt aan werken, dit is wat mij tegenhoud om volwaardig mee te draaien in de maatschappij. Ik wil lekker werken, geld verdienen, nog liever studeren eigenlijk. Ik hoop dat therapie me hier echt bij kan helpen. Dit zal zeker een van de belangrijkste punten worden.
Dit is wat borderline voor me betekent. Als je vragen hebt, of gewoon je e kwijt wilt, wees vrij te reageren :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten