zondag 8 mei 2011

Opgenomen worden, wat verwacht ik?

Eerlijk? Ik heb geen idee!!

Mijn herinneringen van instellingen en opname waren niet heel positief, die zijn enigszins gekleurd door de opnames van mijn vader toen ik jong was. Daar zaten ook gesloten instellingen bij die een negatieve indruk hebben achter gelaten. Maar na gesprekken met mijn psych en wat inlezen en al 1 keer op intake geweest zijn is dat beeld al wat bijgeschroeft. Het scheelt heel veel dat dit geen gesloten instelling is en er diverse persoonlijkheidsproblematiek aan bod komt

Ik heb al wel heel goed het foldertje doorgelezen en de informatie brief. Ik weet niet wat ik moet verwachten van de inhoud van de therapie maar ik weet al wel wat ik allemaal ga doen. De dagen beginnen vroeg, tussen half 8 en half 9 is het ontbijt al, daarna therapie, dan half uur pauze, weer therapie, half uur lunch, en daarna nog twee keer therapie en 1 keer pauze. Therapie is gelukkig niet alleen maar praten en zitten. Er is ook creatieve therapie, sporten, huiskamergesprekken, week/weekend besprekingen, yoga.

Drukke dagen maar gelukkig met genoeg pauze en afwisseling. De groepen zijn max 10 personen, en er leven 3 groepen in het woonhuis. Ik weet niet in hoeverre we contact hebben met de andere groepen, maar ik begreep wel dat we elks een eigen huiskamer hebben, dat is wel fijn. Ik hoop dat ik een beetje leeftijdsgenoten in de groep heb. En ik ook nog meer op een fijn kamergenootje. Je deelt daar namelijk wel je kamer. Er staat een kast tussen bij wijze van afscheiding maar toch, ik zal echt flink moeten wennen aan een kamergenootje doordeweeks.

Vrijdag zijn we rond kwart voor 5 klaar en dan mogen we naar huis, zondag moeten we in de avond ergens weer terug zijn. Het is niet ver weg, daar ben ik wel erg blij voor, kwartiertje met de trein en dan nog even wandelen. Ik hoop dat vriendjelief vaak kan komen, ik ga hem zo erg missen doordeweeks. Beter hebben ze daar draadloos internet!!

Nou, verder weet ik het niet zo wat ik verwacht en moet verwachten. Ik ga baat hebben aan het sociale aspect van groepstherapie, maar het is ook doodeng, het moet maar net klikken. Gelukkig kan ik hier mijn ei kwijt zonder me zorgen te maken! Als iemand meeleest die wel weet wat ik kan verwachten, is die ervaring erg welkom!

2 opmerkingen:

  1. Om het in een woord samen te vatten: een snelkookpan.

    Als je intern in therapie zit heb je een aantal beperkingen, vooral qua ruimte die je voor jezelf in kan nemen. Ik weet niet hoe streng de therapie is waar jij in gaat, maar je zult er zeker flink aan moeten wennen.

    Daar bij komt dat er waarschijnlijk meer mensen met Cluster B persoonlijkheidsstoornissen zitten en dat dat heel hard kan botsen. Dat is op zich niet erg, sterker nog dat is een essentieel onderdeel van de therapie van een borderliner, maar prettig is het niet. Ook niet altijd voor omstanders overig ;-).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben heel benieuwd hoe je het gaat vinden, en of het gaat lukken om er over te blijven bloggen! Veel succes in ieder geval, ik ga proberen af en toe te lezen :-)

    BeantwoordenVerwijderen